Duńscy mykolodzy we współpracy z kolegami po fachu z holenderskiego CBS (Utrecht) dokonali oceny występowania czarnych grzybów drożdżopodobnych (CGD) z rutynowych próbek mykologicznych. Przebadanych zostało ok 21 tys. próbek. Poszukiwane CGD wyizolowane zostały z 2,2% (n=108) ze wszystkich "dodatnich" hodowli. Co ciekawe tylko 31% próbek, z których hodowano CGD było również dodatnich w bezpośrednim badaniu mikroskopowym tkanek (ogólnie współczynnik ten wynosił ok. 70% pozytywnych hodowli).
Badacze podkreślają, że grzyby te nie są częstymi saprobiontami, dlatego ich obecność w materiałach klinicznych nie jest przypadkowa. W 10 na 30 udokumentowanych przypadków zostały stwierdzone przebarwienia skóry lub paznokci. Powtarzająca się niewielka ilość gatunków może wskazywać, że odgrywają rolę w zakażeniach powierzchniowych lub są co najmniej organizmami kolonizującymi te tkanki.
Obecność najczęstszych gatunków (n=108):- Phialophora europaea (n=29)
- Exophiala lecanii-corni (n=19)
- Exophiala sp. (n=13)
- Coniosporium epidermidis (n=12)
- Pyrenochaeta unguis-hominis (n=7)*
- Ochroconis cf. humicola (n=6)
- Cladophialophora boppii (n=4)
*Gatunek ten nie jest spokrewniony z pozostałymi, które są łączone w rzędzie Chaetothyriales
źródło: Saunte, D M i wsp. Mycoses 55:161-167, 2012
Phialophora europaea de Hoog, Mayser & Haase 2000
Mycobank
Exophiala lecanii-corni (Benedek & G. Specht) Haase & de Hoog 1999
Mycobank
Coniosporium epidermidis D.M. Li, de Hoog, Saunte & X.R. Chen 2008
Stud Mycol. 2008; 61: 131–136.
Pyrenochaeta unguis-hominis Punith. & M.P. English 1975
Ochroconis humicola (G.L. Barron & L.V. Busch) de Hoog & Arx 1973
Cladophialophora boppii (Borelli) de Hoog, Kwon-Chung & McGinnis 1995
Jeśli ktoś jest zainteresowany tematem poszukiwania czarnych grzybów w materiałach klinicznych chętnie nawiążę współpracę. Info proszę zostawić w komentarzu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz